“Iskry jak gwiazdy” – Nadia Hashimi. Poruszający obraz traumy – recenzja
Nadia Hashimi: "Iskry jak gwiazdy"

“Iskry jak gwiazdy” – Nadia Hashimi. Poruszający obraz traumy – recenzja

Iskry jak gwiazdy Nadii Hashimi to powieść, która przenosi nas do Kabulu z 1978 roku oraz do Nowego Jorku w 2008 roku. Ukazuje niezwykłą historię traumy, która trwa przez lata. Wciąga i nie opuszcza czytelnika, pozostawiając głęboki ślad w sercu.

Sitara i Aryana

Kabul, 1978 rok. Sitara ma 10 lat, wiedzie beztroskie życie pełne przywilejów – jej ojciec jest bliskim doradcą prezydenta. Pewnej nocy dochodzi do zamachu stanu, ginie cała rodzina dziewczynki. Dzięki pomocy jednego z ochroniarzy udaje jej się wydostać z pałacu.

Stany Zjednoczone, 2008 rok. Aryana, kiedyś Sitara, mieszka w Nowym Jorku, jest onkologiem. Pewnego dnia trafia do niej pacjent – mężczyzna, który kiedyś ją uratował.

Iskry jak gwiazdy – poruszająca powieść 

Przejmująca, pochłaniająca czytelnika oraz niezwykle bolesna historia traumy, z której nie można się uwolnić. Iskry jak gwiazdy to powieść, której się obawiałam, a która – jak się okazało – otwiera oczy na wiele tematów.

Trauma, czy też zespół stresu pourazowego, ma tu różne oblicza, a tym bardziej porusza czytelnika, że dotyczy dziesięcioletniej dziewczynki. Dziecka, które jest świadkiem najgorszych możliwych scen, które nie wszystko może zrozumieć, które zostaje pozostawione same sobie. To dziecko widzimy w 10-letniej Sitarze i 40-letniej Aryanie, która nosi w sobie tę zlęknioną dziewczynkę.

Iskry jak gwiazdy – grono niezwykłych postaci

Autorka książki Iskry jak gwiazdy przedstawiła traumę jednocześnie w sposób rzetelny i poruszający. To sprawiło, że mamy szansę spotkać nieprzeciętną bohaterkę – skonstruowaną z rozmysłem, budzącą wiele emocji, wywołującą refleksje. Obok niej są obecne inne nieprzeciętne postaci: przybrana babcia i mama oraz Clay – dziennikarz wojenny. Z każdym z nich Aryana zbudowała niepowtarzalną relację.

To, co bardzo mi się podobało, to to, że Nadia Hashimi nie wysuwa na pierwszy plan kwestii politycznych i historii Afganistanu. To właśnie wokół bohaterki toczy się fabuła, choć będzie tu obecny obraz tego kraju, który na przestrzeni lat niejedno przeszedł. 

Iskry jak gwiazdy – powieść, o której trudno zapomnieć

Iskry jak gwiazdy to książka, która głęboko porusza i nie daje o sobie zapomnieć. To historia traumy, która niezniszczalnie trwa oraz łączy dwie różne epoki i światy. Pokazuje siłę ducha i zdolność do przetrwania. Polecam!


Wydawca: Wydawnictwo Kobiece – dziękuję za egzemplarz do recenzji

Kategoria: literatura piękna

Premiera: 26.07.2023.


Recenzje książek, które mogą Cię zainteresować:

“Historia złych uczynków” – Katarzyna Zyskowska. Powieść pełna emocji – recenzja

“Zaginione z Willowbrook” – Ellen Marie Wiseman. Najlepsza książka w 2023 roku (jak dotąd)

“Porzucona córka” – Donatella Di Pietrantonio. Historia, o której nie można zapomnieć

“Dziewczyna z sierocińca” – Joanna Parasiewicz. Nieszablonowa i pełna emocji powieść

Dodaj komentarz