Jakie wspomnienia towarzyszą Wam, kiedy myślami wrócicie do początku lat dwutysięcznych? Powieść Dzieci Jacka Paśnika może być dla Was furtką do wspomnień czasów – wydawałoby się – nie tak odległych.
Teodor, Kuby i Klaudie
Witajcie na początku XXI wieku. To wtedy dorastał Teodor – chłopak, który wyróżniał się imieniem, wzrostem, a także wrażliwością. Poznajcie Kubów i Klaudie, wujka Józka, a także Wariata. Dowiedzcie się, kiedy skończyło się dzieciństwo Teodora i dlaczego Wariat złożył ubrania w kostkę.
Dzieci – debiut Jacka Paśnika
Dzieci to debiutancka powieść Jacka Paśnika. Wraz z lekturą tej krótkiej książki czytelnik będzie miał okazję wrócić do kilkunastu pierwszych lat XXI wieku. Dla Teodora (jak i samego Autora) to czas dzieciństwa, dorastania, pierwszych przyjaźni i pierwszej miłości.
Bohater jest uczestnikiem zmian kulturowych, technologicznych oraz społeczno-politycznych. Jednak – jeśli czytelnik liczy na to, że powróci pamięcią do szczegółów takich jak Windows 98, programy telewizyjne czy smak oranżady – to może się przeliczyć. Dla Teodora to część jego własnej historii i o wiele większe znaczenie mają osobiste wspomnienia i wydarzenia, które ukształtowały jego samego.
Dzieci – mistrzowski styl Jacka Paśnika
Dzieci to historia, w której można się zatracić. Wyobraźcie sobie, że siadacie obok Teodora i przysłuchujecie się temu, co ma do powiedzenia. Po chwili on sam już żyje tą opowieścią, a Wy – chcąc, nie chcąc – także.
Tak właśnie jest napisana ta powieść. Czyta się ja wyśmienicie. Styl Jacka Paśnika jest lekki, sporo w nim inteligentnego humoru, sarkazmu, ale też nostalgii. Autor wiedział, jak wykorzystać możliwości języka polskiego, żeby nadać narracji naturalności i spontaniczności bez utracenia sensu wypowiedzi.
Dzieci – głos młodego pokolenia
Dzieci nie jest historią dzieciństwa w dynamicznie zmieniającym się świecie, z którego można tylko czerpać. To historia drogi do końca dzieciństwa Teodora. Jednak będzie to także powieść, z którą mogą utożsamiać się współcześni 20-kilkulatkowie. Umożliwi im otwarcie się na wspomnienia własnego dzieciństwa, doświadczeń i postrzegania rzeczywistości z tego okresu życia.
Co do mnie – jestem już trochę starsza i dotyczą mnie inne przeżycia z tych czasów, jednak głos młodszego pokolenia jest niezbędny, żeby spróbować właściwie ocenić przeszłość i teraźniejszość.
Wydawca: Wydawnictwo W.A.B. – dziękuję za egzemplarz do recenzji
Kategoria: literatura piękna
Premiera: 13.04.2022.
Może Cię zainteresować:
Najlepsze książki – marzec 2022. Moje Top 3
Najlepsze książki w Polsce i USA: Książkowa lista przebojów #58
Małgorzata Sidz: “Pół roku na Saturnie”. O millenialsach nie tylko dla millenialsów
Romy Hausmann: “Ukochane dziecko”. Thriller, który zaczyna się tam, gdzie inne się kończą
Powtarzam się z Ig, ale świetny blog, przejrzyście, schludnie, jak lubię 🙂
Dziękuję Ci bardzo 🙂 takie komentarze wiele dla mnie znaczą 🙂